Merkeziyetsizlik borç verme bu alanda, bireysel yatırımcılar getiri sıralamalarına bakarken, kurumlar başka bir mantığa bakıyor.

APY üç haneli rakamlara fırladı mı? TVL ilk beşe girdi mi? Bu rakamlar, geleneksel finans kurumlarının risk kontrol departmanlarının gözünde, temel olarak "eğlenceli ama dokunmaya cesaret edememek" anlamına geliyor. Bankalar, vakıflar, büyük varlık yönetimi şirketlerinin gerçekten önemsediği üç şey: riskin ölçülüp ölçülemeyeceği, uyum süreçlerinin geçip geçmeyeceği, sistem çöküşü olup olmadığına dair bir erken uyarı mekanizmasının varlığı. Morpho'nun bu oyun tarzı, tam da kurumların acı noktalarına basıyor - belirli bir uyum platformu, birkaç banka, birkaç vakıf sırayla devreye giriyor, bu şans değil, tasarımın bir sonucu.

Öncelikle geleneksel DeFi borç verme havuzlarının ölümcül yarasına bir göz atalım: Risk, bir bulaşıcı hastalık gibi yayılır.

Kamu fon havuzları gerçekten kullanışlıdır - derin likidite ve akıcı kullanıcı deneyimi sunar, ancak sorun tüm varlıkların bir arada karışmasıdır. Uzun kuyruklu bir varlık patladı mı? Bir katılımcı kötü bir iş mi yaptı? Tüm havuzun katılımcıları bunun bedelini ödemek zorunda kalır. Bu tür bir "risk paylaşımı" düzenlemesi, bireysel yatırımcılar için belki önemsizdir, ancak kurumlar için bir uyum kabusu haline gelir. Lisanslı bir kuruluşa, denetçiye nasıl açıklatabilirsiniz: Havuzdaki bir meme tokeninin likidasyonu başarısız olduğu için, yatırdığımız stablecoin varlıkları zarar görecek?

Morpho'nun çözümü oldukça basit: Riski farklı kutulara koymak.

Morpho Blue'un özü, faiz oranlarının yüksekliğini karşılaştırmak değil, piyasayı parçalanabilir modüllere dönüştürmektir. Her bir borç verme piyasası, teminat, tasfiye parametreleri ve risk kontrol kurallarını ayrı ayrı belirleyebilir - tıpkı büyük bir havuzu bağımsız odalara dönüştürmek gibi, herkes kendi oyununu oynar ve birbirine müdahale etmez. Kuruluşların istediği varlık ayrımı, denetim izleme ve hukuki sorumlulukların netliği, bu yapı altında nihayet gerçekleştirilebilir.