#隐私币生态普涨 kripto piyasası içinde geçen bu yıllarda, acı bir gerçeği fark ettim - çoğu insan kaybediyor, çünkü yanlış yönü görmekten değil, "ayıramamak" kelimesinde ölüyor.

Piyasa yeni döndü, kafamda hemen oyun oynamaya başladım: "Tamamen düştüğünde çıkacağım" "Kesinlikle bir sıçrama olacak" "Sadece geçici bir kayıptan ibaret".

Bugün %2 düştü, kendimi normal bir düzeltme olarak teselli ediyorum, ertesi gün %5 düştüğünde "hepsi kağıt kaybı" demeye devam ediyorum, gerçekten yarı fiyatına düştüğünde ancak o zaman savunmamı kırmaya başlıyorum.

Ama o zaman, beklenen genellikle V şeklindeki bir dönüş değil, hesap sıfır bildirimi oluyor.

Önceden böyle düştüm. Hep bir süre dayanırsam toparlanabileceğimi düşündüm, ta ki ana parayı bile kaybedene kadar.

Sonradan anladım ki: Uzun süre hayatta kalan traderlar, anlık kararlar almayı biliyorlar. Yanlış yaptıklarında kabul ediyorlar, pozisyonu gözünü kırpmadan kapatıyorlar.

Artık her işlemimde zararı durdurma seviyesini önceden belirliyorum, tetiklendiğinde hemen çıkıyorum, ikinci bir gereksiz söze yer yok.

Bu piyasa asla duygusal değildir, önünde on kez kazanmış olabilirsin, bir kez kaybetmek her şeyi sıfırlayabilir.

Unutmayın: zararı durdurmak teslim olmak değil, hayatta kalmaktır; bir toparlanma hayal etmek inanç değil, zehirdir. Uzun vadeli hayatta kalmak istiyorsanız, önce hatanızı kabullenmeyi öğrenin.