#隐私币生态普涨 kripto piyasası içinde geçen bu yıllarda, acı bir gerçeği fark ettim - çoğu insan kaybediyor, çünkü yanlış yönü görmekten değil, "ayıramamak" kelimesinde ölüyor.
Piyasa yeni döndü, kafamda hemen oyun oynamaya başladım: "Tamamen düştüğünde çıkacağım" "Kesinlikle bir sıçrama olacak" "Sadece geçici bir kayıptan ibaret".
Bugün %2 düştü, kendimi normal bir düzeltme olarak teselli ediyorum, ertesi gün %5 düştüğünde "hepsi kağıt kaybı" demeye devam ediyorum, gerçekten yarı fiyatına düştüğünde ancak o zaman savunmamı kırmaya başlıyorum.
Ama o zaman, beklenen genellikle V şeklindeki bir dönüş değil, hesap sıfır bildirimi oluyor.
Önceden böyle düştüm. Hep bir süre dayanırsam toparlanabileceğimi düşündüm, ta ki ana parayı bile kaybedene kadar.
Sonradan anladım ki: Uzun süre hayatta kalan traderlar, anlık kararlar almayı biliyorlar. Yanlış yaptıklarında kabul ediyorlar, pozisyonu gözünü kırpmadan kapatıyorlar.
Artık her işlemimde zararı durdurma seviyesini önceden belirliyorum, tetiklendiğinde hemen çıkıyorum, ikinci bir gereksiz söze yer yok.
Bu piyasa asla duygusal değildir, önünde on kez kazanmış olabilirsin, bir kez kaybetmek her şeyi sıfırlayabilir.
Unutmayın: zararı durdurmak teslim olmak değil, hayatta kalmaktır; bir toparlanma hayal etmek inanç değil, zehirdir. Uzun vadeli hayatta kalmak istiyorsanız, önce hatanızı kabullenmeyi öğrenin.
View Original
This page may contain third-party content, which is provided for information purposes only (not representations/warranties) and should not be considered as an endorsement of its views by Gate, nor as financial or professional advice. See Disclaimer for details.
11 Likes
Reward
11
5
Repost
Share
Comment
0/400
tx_pending_forever
· 11-05 08:44
Yine de ana paranın sıfıra inmesini izlemek, zararı durdurmanın önemini anlamama neden oldu.
View OriginalReply0
gas_fee_therapy
· 11-05 08:00
Pozisyon kapatmak o kadar da kolay değil. Kırmızı görünce kaçmak istiyorum... Zihinsel dengen bozuldu.
#隐私币生态普涨 kripto piyasası içinde geçen bu yıllarda, acı bir gerçeği fark ettim - çoğu insan kaybediyor, çünkü yanlış yönü görmekten değil, "ayıramamak" kelimesinde ölüyor.
Piyasa yeni döndü, kafamda hemen oyun oynamaya başladım: "Tamamen düştüğünde çıkacağım" "Kesinlikle bir sıçrama olacak" "Sadece geçici bir kayıptan ibaret".
Bugün %2 düştü, kendimi normal bir düzeltme olarak teselli ediyorum, ertesi gün %5 düştüğünde "hepsi kağıt kaybı" demeye devam ediyorum, gerçekten yarı fiyatına düştüğünde ancak o zaman savunmamı kırmaya başlıyorum.
Ama o zaman, beklenen genellikle V şeklindeki bir dönüş değil, hesap sıfır bildirimi oluyor.
Önceden böyle düştüm. Hep bir süre dayanırsam toparlanabileceğimi düşündüm, ta ki ana parayı bile kaybedene kadar.
Sonradan anladım ki: Uzun süre hayatta kalan traderlar, anlık kararlar almayı biliyorlar. Yanlış yaptıklarında kabul ediyorlar, pozisyonu gözünü kırpmadan kapatıyorlar.
Artık her işlemimde zararı durdurma seviyesini önceden belirliyorum, tetiklendiğinde hemen çıkıyorum, ikinci bir gereksiz söze yer yok.
Bu piyasa asla duygusal değildir, önünde on kez kazanmış olabilirsin, bir kez kaybetmek her şeyi sıfırlayabilir.
Unutmayın: zararı durdurmak teslim olmak değil, hayatta kalmaktır; bir toparlanma hayal etmek inanç değil, zehirdir. Uzun vadeli hayatta kalmak istiyorsanız, önce hatanızı kabullenmeyi öğrenin.