Son zamanlarda küresel fon akışında garip bir fenomen ortaya çıktı: Federal Rezerv (FED) açıkça faiz oranlarını düşürüyor, Likidite teorik olarak geri dönmeli, ancak gerçeklik tamamen ters.

Para nereye gitti? Cevap, Amerikan tahvilleri.

Neden böyle oluyor? Çünkü faiz oranları düşse de, ABD tahvilleri hala nispeten güvenli bir getiri sunabiliyor, dolar ise hala küresel likiditenin merkezi. Bu nedenle riskli varlıklar birer nakit makinesi haline geldi - ABD hisseleri düşüyor, altın düşüyor, kripto paralar da düşüyor, gelişen piyasalar genel olarak kan kaybediyor. Tüm dünyanın fonları, ABD tahvilleri bu dev kara delik tarafından emiliyor.

Ama bu spekülasyonun kaybolduğu anlamına gelmiyor, sadece başka bir yerde oynamaya devam ediyor.

Şu anki fonlar ne arıyor? Merkez bankasının varlıklarına bağımlı olmayan, tek bir ülkenin kontrolünde olmayan, her an sınır ötesi ödeme yapabilen araçlar, gerçek nakit akışı üretebilen ağlar. Bu koşullara uyan, zincir üzerindeki ekonomi sayılı seçeneklerden biridir. Ve bu alanda, bazı yüksek verimli Layer2 ağları kritik altyapı haline gelmektedir.

ABD tahvilleri kan emmenin yanı sıra, zincir üzerindeki hesaplama talebi aslında artıyor. Çekilen fonların geri akması, elbette en verimli yolu seçecek: stabilcoinler ile sınır ötesi hesaplama, RWA gelir dağıtımı, DEX otomatik piyasa yapıcılığı, ticaret erbabı zincir üzerindeki ödemeler, işletme finansal hesaplaması – bu sahneler büyük ölçekte gerçekleşiyor.

Ne kadar geleneksel para sistemi dengesizleşirse, zincir üstü ekonominin patladığı an o kadar artar.

Bir karşılaştırma yapabiliriz: ABD tahvilleri faizle para kazanıyor, ancak likiditesi düzenleyici kısıtlamalara tabi ve kullanım alanı esas olarak finansal piyasalarda; oysa yüksek verimli blok zinciri ağları, büyük miktarda işlem hizmeti ücretlerinin bileşke birikimi ile çalışıyor, likiditesi küresel olarak sınırsız ve kullanım alanı tüm ekonomik faaliyetleri kapsıyor. ABD tahvilleri duygulardan ve kısa vadeli riskten korunmadan beslenirken, zincir üzerindeki ağlar uzun vadeli ekonomik likiditeden besleniyor.

Yani burada nihai bir içgörü var: Federal Rezerv (FED) piyasayı sulandırmıyor, yüksek riskli piyasalardan para çekiyor. Spekülasyon ölebilir ama ekonomik faaliyet ölmeyecek.

Herkes panik içinde "tüm paralar ABD tahvillerine gitti" derken, gerçekten akıllı insanlar şunu fark etti: Geri dönen her bir para, verimli bir ödeme ağı aracılığıyla hareket etmekte ve bunun için bir ücret ödenmesi gerekmektedir. ABD tahvilleri küresel likiditeyi emiyor, ancak zincir üzerindeki altyapı küresel ekonominin geri dönüş enerjisini emiyor.

Gerçek kazananlar, değer akış maliyetlerini sürekli olarak alabilen ağlardır.