Gece saat iki, telefon ekranı aniden aydınlandı. Üç yıldır beni takip eden bir fren sesli mesaj gönderdi, sesinde tamamen umutsuzluk vardı: "Bitti... Oğlum için hazırladığım 3 milyon eğitim parası, hepsi gitti. Sadece karım bir kez 'onayla'ya bastığı için..."

Hemen bir teselli sözü söylemeye çalışmadım, doğrudan sordum: "O 12 kelimelik diziyi fotoğrafladın mı? Ya da sohbet kayıtlarını gönderdin mi?"

Sessizlik. On saniyeden fazla süren bir ölüm sessizliği. Sonunda bir kelime geldi: "Hmm..."

Bu bir kelime, her türlü çığlıktan daha fazla insanı üzüyor - çünkü bu durumun neredeyse kurtuluşu olmadığını çok iyi biliyorum.

Olay o kadar absürt ki, insanın dili tutuluyor: O, iş gezisine çıkmadan önce eşinin işlemleri anlamadığından endişelenip o 12 anahtar kelimeyi ekran görüntüsü alarak kaydetti, ayrıca "önce buna tıkla" "sonra buna tıkla" şeklinde kırmızı daireyle işaretledi, hatta bir işlem videosu çekip aile grubuna gönderdi. Sonuç olarak, eşi tam bunu yaptığında, 3 milyon 300 bin TL altı işlemde kayboldu, platform yanıtladı: "Kullanıcı kendi isteğiyle işlem yaptı, geri alınamaz."

Bu artık birinci kez değil. Beş yıl içinde yirmiden fazla benzer trajediyle karşılaştım, her seferinde klavyeye vurarak bağırmak istiyorum: Bazı hatalar, bir kez yapıldığında ölümcül olur.

Kanla kazanılan üç demir kuralı söyleyin:

Birinci madde: O anahtar kelime dizisini asla hiçbir elektronik cihazla temas ettirmeyin.

Bu, ev tapunuzdan daha önemli - ama ben çok insanın telefon notlarında, bulut belgelerinde, hatta grup sohbetlerinde bulunduklarını gördüm. Geçen yıl bir vaka vardı.