Şu anda dünya genelinde garip bir fenomen yaşanıyor: her yerde liderler, 1950'ler gibi fabrika bazlı ekonomilere kaynak yatırarak imalatı canlandırmanın peşine düşüyorlar.

Ama şöyle bir gerçek var—bu fabrika takıntısı? Eski mitlere dayanıyor. Sadece üretimin refahı sağladığı, nitelikli işler yarattığı veya ekonomik güvenliği garanti ettiği fikri, bugünün gerçekleriyle örtüşmüyor. Hizmetler, teknoloji yeniliği ve dijital ekonomiler, zenginliğin nasıl oluşturulduğunu yeniden şekillendirdi.

Daha ironik olan nedir? Bu takıntı muazzam bir şekilde geri tepebilir. Hükümetler, dünün endüstriyel hayallerini kovalamakla, sermayeyi yanlış tahsis etme, yeni ortaya çıkan sektörleri göz ardı etme ve gerçek yarışta - dijital ve merkeziyetsiz ekonomi dönüşümünde - geride kalma riski taşıyor.

Gelecek fabrikalarda kazanılmayacak. Kodlar, protokoller ve ağlar üzerinde inşa edilecek.