2025 Nisan'ında, Hong Kong'daki etkinlik haftasında kafe alanında onunla karşılaştım.

O, bu yıl yeni bir katılımcı olarak aramıza katıldı, yirmi yaşında, siyah çerçeveli gözlük takıyor, saçı at kuyruğu yapılmış. Etkinlik bittikten sonra, bir fincan Americano ile elinde, telefonundaki K çizgi grafiğine bakıyordu. Yanına gittim ve dedim ki: "Kız kardeş, işlem mi yapıyorsun?" O yukarı baktı, gülümsedi ve dedi ki: "Hayır, yeni katıldım ve biraz öğrenmek istiyorum. Hafta sonu küçük bir deneme yapmak istiyorum."

Ekledim, not olarak "Kafeden Sorumlu Müdür Li" yazdım. İş numaramda, bana ana akım kripto paraların piyasa durumu hakkında ne düşündüğümü soran bir ekran görüntüsü gönderdi. Ben de birkaç analiz yanıtı verdim, o da bir parmak kaldırma emojisiyle yanıtladı.

Üç gün boyunca konuştuk, pratik yapmak istediğini söyledi ama sektöre yeni girdiği için sermayesi yoktu. Ben de "Tamam, ben seni götürürüm. Zamanın olursa ofisime gel, ok sanal platformda deneme yap." dedim.

Hafta sonu, o geldi. Beyaz bir gömlek giyiyordu, eteği dizine kadar. İki bilgisayarı açtım, biri benim, diğeri onun. Ona Bollinger Bantları ve MACD'yi öğrettim, dikkatle dinledi, notları dolu doluydu. Öğle yemeğini ben ısmarladım, kutu yemek ve kola, 28 lira. Yerken dedi ki: "Kardeş, senin seviyen, daha çok kazanman lazım!" Ben de kazancın ne kadar olduğunun şansa bağlı olduğunu söyledim ama disiplinin önemli olduğunu belirttim. O da başını salladı ve piyasalara bakmaya devam etti.

İkinci hafta, Cuma akşamı mesai. O aç olduğunu söyledi, ben de "Hadi, seni aşağıda hotpot yemeye götüreyim" dedim. Hotpot restoranında, insanlar gürültü içinde. O bir sürü kuzu eti sipariş etti, ben de bir şişe bira daha istedim. Yemekten sonra eve döndüğümüzde internetten analiz yaptık, o son zamanlarda paranın darlığını çektiğini, biraz para ödünç almak istediğini söyledi. Bir an tereddüt ettim, ama yine de ona beş bin gönderdim, "Küçük bir oyun, hepsini koyma. Kaybedersen öğrenme ücreti."

Gözleri parladı, mesaj attı: "Teşekkürler kardeşim! Pazartesi görüşürüz."

Pazartesi, gelmedi. Hastalandığına dair bir haber geldi. Ben de ona bol su içmesini, erken iyileşmesini söyledim. Salı günü geldi, gözleri biraz kırmızıydı, soğuk algınlığının geçtiğini söyledi. Piyasa yeşermişti, ekrana kilitlenmiş, kalem ucu çiğniyordu. Ona hafta sonunun nasıl geçtiğini sordum, üç bin kazandığını, çok mutlu olduğunu söyledi.

O gün kapanıştan sonra, "Hadi, kutlayalım." dedim. Küçük bir bara gittik, iki kokteyl sipariş ettik, 120 lira. O içtikçe yüzü kızardı, omzuma yaslandı ve "Kardeşim, sen gerçekten iyi birisin, o iğrenç olanlardan değilsin." dedi. Onu biraz sardım, o itmedi.

Üçüncü hafta, Çarşamba akşamı. O mesaj attı: "Kardeşim, bu akşam evine gelebilir miyim? Biraz ileri seviye öğrenmek istiyorum..." Evim boş, eşim dışarıda. Ben de tamam dedim, gel.

O geldi, indirimli bir şişe şarap getirdi. Kanepeye oturdum, bir ticaret belgeseli açtım. Yarım izledikten sonra kapattı ve dedi ki: "Abi, bana başka bir şey öğret." Yatakta yuvarlandık, vücudu piyasa açılışı gibi, sıcak ama belirsizdi. İş bittiğinde sigara içiyordu ve dedi ki: "Bu ticaretten daha heyecan verici." Ona hafta sonu planlarını sordum, arkadaşlarıyla buluşacağını söyledi. Ben de dedim ki, "Tamam, erken yat."

Dördüncü hafta, pazartesi. Mesajı geç geldi: "Kardeşim, dün gece her şeyi kaybettim. Hem anapara hem de kar gitti." Ben de sorun yok, yavaş yavaş ilerle dedim. O da: "Hmm." dedi. Sonra sessizleşti.

Salı günü, ofiste telefonda oynuyordu, piyasaya bakmıyordu. Ona ne olduğunu sordum, başı ağrıyordu, konuşmak istemiyordu. Ben de biraz dinlenmesini söyledim, o başını salladı ve devam etti.

Çarşamba, onunla yemeğe çıktım, ama meşguldü. Perşembe, haber yok. Cuma, bana bir para transferi ekran görüntüsü gönderdi: beş bin, geri döndü. Not: "Teşekkürler abi, oynamayacağım."

Yanıt vermedim. Sonra iletişim kurmadık. Daha sonra onun tüm kripto gruplardan da çıktığını fark ettim.

Şimdi hayatım eskisi gibi normale döndü, her şey yolunda. Her gün öğle kalkıp, akşam açılışa bakıyor, gece yarısı uyuyorum.

Eşim çocuklarla ilgilenirken, ben ona yemek yapıyorum, çocuklar, aile ve yaşam hakkında sohbet ediyoruz.

Hafta sonu onu süpermarkete götürdüm, biraz meyve aldım.

Şu anki tablo gibi, zirveler olsa da, hiçbir şey olmamış gibi görünüyor, her şey aynı devam ediyor!