Dürüst olmak gerekirse, bu örnek gerçekten can yakıcı.

Dört yılda BTC ikiye katlandı, en iyi tohum turu projeleri 75 kat değerlendi, ama ünlü bir kripto fona yatırılan 100.000 dolar sadece 56.000 dolar kaldı. Neden? Ücret yapısı çok kötü.

Bu fonun yönetim ücreti %3 + performans ücreti %30, geleneksel hedge fonlarının %2 + %20’sinden bile daha yüksek. Sadece %3’lük yönetim ücreti dört yılda 12.000 doları götürüyor, yani anaparanın yaklaşık %12’si doğrudan yok oluyor. Sorun şu ki—piyasa müthiş bir boğa dönemindeyken, fon Bitcoin’in bile gerisinde kalıyor.

Temel sebep iki tane: Birincisi, fon havuzu çok büyük, bu yüzden getirileri sulandıran bir sürü ikinci sınıf projeye yatırım yapmak zorunda kalıyorlar; ikincisi, portföy stratejisi zayıf, altın madeninin üstünde oturuyorlar ama çıkaramıyorlar.

Bu durum bir eğilimi gösteriyor—LP’ler artık yüksek ücretler ödemek istemiyor, hele karşılığında düşük getiri alıyorlarsa hiç istemiyorlar. Sektördekiler de “büyük fon modeli”nin gerçekten iyi proje bulup bulamayacağını sorgulamaya başladı.

Başka bir deyişle, ücret kara deliği + zayıf icra = en iyi boğa piyasası bile boşa gider. Bir sonraki fonlama turunda, yatırımcılar kesinlikle ücret yapısını daha yakından inceleyecek.